Popularne pytania do komornika

Komornik Sądowy jest funkcjonariuszem publicznym, który działa przy sądzie  rejonowym. Do głównego zadania komornika sądowego należy egzekucja świadczeń należnych wierzycielowi. Do realizacji tego celu może wykorzystać szereg nadanych przepisami uprawnień sprecyzowanych w Kodeksie postępowania cywilnego a także w Ustawie o komornikach sądowych. Komornik ma prawo stosować środki przymusu.

Zasadnicza różnica pomiędzy windykatorem a komornikiem sądowym to kwestia uprawnień oraz charakteru działalności. Windykator nie prowadzi swojej działalności w imieniu Rzeczpospolitej Polski, a realizuje czynności jako pracownik prywatnej firmy. W zestawieniu z komornikiem, windykator posiada znacznie mniejsze uprawnienia – nie może stosować takich środków przymusu jak nakaz otwarcia drzwi czy zajęcie nieruchomości dłużnika. Zwykle windykator w sposób polubowny stara się wyegzekwować dług zanim sąd nakaże egzekucję sądową, która jest prowadzona już przez funkcjonariusza publicznego – komornika sądowego.

Zasadniczym zadaniem każdego komornika jest realizacja tytułu egzekucyjnego, a więc egzekwowanie świadczeń pieniężnych i niepieniężnych.  Nie wyczerpuje to jednak obszarów jego działalności. Ponadto, komornik zajmuje się:

  • dostarczaniem adresatowi zawiadomień sądowych, pism procesowych oraz innych dokumentów sądowych za potwierdzeniem odbioru
  • opracowaniem protokołu stanu faktycznego,
  • jeśli organizator licytacji wyrazi taką wolę – nadzorowaniem publicznych licytacji, gdzie poświadcza złożone oferty,
  • sporządzenie spisu inwentarza,
  • realizacją postanowień o zabezpieczeniu spadku
  • zabezpieczeniem roszczeń w sprawach pieniężnych i niepieniężnych.

Jest to tytuł egzekucyjny opatrzony w klauzulę wykonalności. Tytuł egzekucyjny to określony dokument, który stwierdza obowiązek określonego świadczenia. Warunkiem wszczęcia postępowania egzekucyjnego jest złożenie u komornika wniosku egzekucyjnego oraz tytułu wykonawczego.

Co jest potrzebne by wszcząć procedurę egzekucji w sytuacji gdy dłużnik nie spłacił swojego długu bądź dalej zamieszkuje lokal wbrew orzeczonej eksmisji?

  1. Można wysłać listem poleconym lub dostarczyć osobiście do kancelarii komorniczej podpisany i odpowiednio uzupełniony wniosek egzekucyjny. Należy wskazać świadczenie, które ma być egzekwowane oraz zamieścić dokładne dane wierzyciela i dłużnika. Wierzyciel, jeśli chce, może wskazać komornikowi sposoby jakie mają być wykorzystane w procesie egzekucji, ale nie ma takiego obowiązku.
  2. Wygodnym i nowoczesnym sposobem jest złożenie wniosku elektronicznego jeśli wierzyciel dysponuje tytułem w  elektronicznym postępowaniu upominawczym,

Do każdego wniosku należy dołączyć oryginalny tytuł  wykonawczy. Wnioski mogą być złożone przez pełnomocnika. Należy pamiętać, że osoba ta musi posługiwać się uwierzytelnionym podpisem pełnomocnika.

W ten sposób interesy dłużnika są zabezpieczone przed egzekwowaniem tego samego świadczenia z  tego samego tytułu przez kilku innych komorników.  Po zakończeniu postępowania, tytuł wykonawczy należy zwrócić wierzycielowi w wypadku, gdy jego świadczenie nie zostało do końca wypełnione – wtedy też komornik uwidacznia na tytule egzekucyjnym w jakim zakresie  żądania wierzyciela zostały wyegzekwowane.

Część działań komorniczych wymaga wpłaty zaliczki. Jeżeli chodzi o roszczenia alimentacyjne  i pracownicze to wierzyciele nie ponoszą żadnych kosztów w związku z egzekucją. Jednakże, ważne jest to by pamiętać, że to dłużnik ponosi ostateczne koszty. Kwota wydatków zależna jest od tego jakich czynności domaga się wierzyciel. Koszty te nie są jednakże wynagrodzeniem komornika, tylko wydatkami, które są ponoszone w toku postępowania egzekucyjnego – mogą obejmować np. koszt zapytań do urzędów – np. ZUS,  Urzędu Skarbowego, CBDKW (Centralna Baza Danych Ksiąg wieczystych, koszt  korespondencji czy tez koszt zaliczek na poszczególne czynności tj. koszt  dojazdu do dłużnika, koszt wyceny zajętej ruchomości czy nieruchomości,  której dokonuje powołany biegły. Należy pamiętać, że można też komornikowi  zlecić poszukiwanie majątku dłużnika. Koszt poszczególnych zapytań czy też  czynności nie jest obowiązkowy, jednak od ich uiszczenia uzależnia się ich  wykonanie.

Kodeks postępowania cywilnego w sposób jednoznaczny definiuje zbiór uprawnień komornika sądowego – w tym paletę możliwości egzekucji należności.

Komornik może podejmować następujące sposoby egzekucji:

  • egzekucja z wynagrodzenia za pracę,
  • egzekucja z wierzytelności z rachunku bankowego,
  • egzekucja z ruchomości, nieruchomości czy też nieruchomości  w formie  uproszczonej,
  • egzekucję z akcji, obligacji, i papierów wartościowych (praw  majątkowych),
  • egzekucję z innych wierzytelności,
  • egzekucję ze statków morskich.

W przypadku gdy wierzyciel nie ma informacji na temat majątku dłużnika, komornik ustala to na kilka sposobów. W pierwszej kolejności komornik wzywa dłużnika do złożenia  wykazu majątku, który jest zobowiązany jest zobowiązany do jego złożenia  pod odpowiedzialnością karną. Ponadto wierzyciel ma prawo zlecić, po uprzednim wpłaceniu zaliczki, wystąpienie do określonych urzędów z  zapytaniami tj. do ZUS, Urzędu Skarbowego, CEPiK. Komornik może też  ustalić za pośrednictwem systemu Ognivo rachunki bankowe dłużnika oraz  uzyskać informacje na temat jego nieruchomości CBDKW. Obecnie, czynności te odbywają się w sposób elektroniczny – to też przyspiesza proces ustalenia majątku dłużnika.

Komornik działa na podstawie kodeksu cywilnego a nie karnego – wobec tego do wykonania tejże czynności wystarcza tytuł wykonawczy i wniosek wierzyciela. Nakaz wejścia nie jest konieczny. Unikanie wpuszczenia komornika nie pomoże w uniknięciu egzekucji komorniczej, bowiem komornik dysponuje szeroką paletą narzędzi przewidzianych w przepisach – może wejść do mieszkania nawet pod nieobecność dłużnika.

Zgodnie z art. 28 o komornikach sądowych dłużnik nie ma prawa odmówić komornikowi okazania dowodu osobistego. Nieokazanie takiego dokumentu tożsamości może równać się z karą grzywny bądź też ograniczeniem wolności na mocy art. 65 kodeksu wykroczeń.

Uprawnienia i obowiązki komornika jako funkcjonariusza publicznego są ściśle zdefiniowane. Do jego ustawowych zadań należą:

  • weryfikacja majątku dłużnika poprzez żądanie od różnych urzędów udzielenia informacji,
  • możność podjęcia działania wobec osób, które utrudniają postępowanie komornicze poprzez upomnienia, wydalenie z miejsca gdzie prowadzone są czynności czy kara grzywny (do 1000 zł),
  • komornik gdy spotyka się z oporem dłużnika może skorzystać z pomocy policji lub organu wojskowego jeśli dłużnik pełni służbę wojskową,
  • komornik może przymusowo otworzyć pomieszczenia,
  • wezwania dłużnika do przedstawienia wykazu majątku lub stosownych wyjaśnień istotnych dla sprawy,
  • legitymowanie osób w toku prowadzonego postępowania,
  • przeszukanie mieszkania i dobytku dłużnika, w tym odzieży noszonej przez dłużnika w czasie postępowania,
  • wobec braku woli udzielenia komornikowi informacji, o które wnioskuje, funkcjonariusz ma prawo do nałożenia grzywny do wysokości 5000 zł,
  • pozostałe uprawnienia zostały wymienione w Kodeksie postępowania cywilnego a także w Ustawie o komornikach sądowych.